Öne Çıkan Yayın

Uzak Masaüstü Bağlantısı ve Modem Port Ayarı

İyi günler bu konumuzda uzak masaüstü bağlantısı ve modem port ayarını anlatacağım. Normalde uzak masaüstü bağlantısı ayarını açtığımızda ye...

15 Kasım 2012 Perşembe

ASP.NET Yapılandırma ve Web.Config

ASPNET’in en güzel yanlarından biri güçlü yapılandırma sistemidir. Bu yapılandırma sistemi XML tabanlı dosyalar kullanır ve Web.Config adlı dosyada saklanır. Bir ASP.NET uygulamasına herhangi bir Web.config dosyası eklenmediğinde varsayılan olarak, Microsoft Framework ile gelen Machine.config dosyasından yapılandırmayı kalıtımla alır. Lakin bu hiçbir zaman yeterli değildir. Zaten Visual Studio.NET’de Visual Web 2005 de bizim için kendileri temel yapılandırmalara sahip birer Web.config dosyası oluşturuyor. 

Unutulmaması gereken bir konu da Machine.config dosyası sadece ASP.NET uygulamaları için değil; tüm makina için gerekli yapılandırma ayarlarını içerir. Bu yüzden yapılandırmaları Machine.config de değil Web.config’de yapmak en mantıklısıdır. Web.Config dosyasını kullanarak tüm uygulamamıza tek bir dosyadan ulaşıp uygulamamızın yapılandırmasını tamamen tekelimize alıp en üst düzeyde performans sağlayabiliriz. Örneğin; uygulamamızın farklı yerlerinde farklı Web.config dosyaları kullanarak farklı düzeyde güvenlik, hata yönetimi, derleme durumu, oturum yönetimi, şifreleme ve bir çok farklı yapılandırmaları kullanabiliriz. Bu da bize hatırı sayılır bir esneklik kazandıracaktır.

Bir Web.config dosyası standart XML bildirimi ile (<?xml version...) başlar fakat bu olmadan da çalısabilir. Ama Web.config dosyası mutlaka <configuration> bildirimini ve bu bildirimler içinde de <system.web> etiketlerini barındırmak zorudandır. Aşağıda Visual Web Dewoloper 2005 beta ile birlikte Microsoft geliştiricilerinin hazırladığı örnek bir ASP.NET uygulaması olan StarterKit’in Web.config dosyasından bir kısım bulunmaktadır. Bu ayarları ve denetimleri örnek alarak incelemeye başlayalım. 

<?xml version="1.0"?>
     <configuration>
          <location path="Admin/Albums.aspx"> (admin dizinindeki albüm.aspx ile ilgili ayarlar)
               <system.web>
                    <authorization> (hangi hesap yada rollerin kaynaklara ulaşabileceğini bildiren öğenin başlangıcı )
                         <allow roles="Administrators" /> ( burda admin grubundan herkesin girebileceği belirtiliyor.)
                         <deny users="*"/> (bu sayfaya giremeyecek grup "*" karakteri ile herkes(admin harici))
                    </authorization>
               </system.web>
          </location>

     <system.web>
          <customErrors mode="Off"></customErrors> (Hata sayfalarının yapılandırılması)
          <compilation defaultLanguage="C#"/> (uygulama dili seçimi)
          <authentication mode="Forms"> (kimlik denetiminin yapılma stili belirtiliyor- burda forums denetimi seçilmiş )
               <forms name=".ASPXAUTH" loginUrl="Default.aspx" protection="Validation" timeout="300"/>
               (kullanıcının login olmak için gideceği sayfa, kimlik doğrulama yöntemi ve süresini belirtiliyor.)
          </authentication>
          <globalization requestEncoding="utf-8" responseEncoding="utf-8"/>
          <roleManager enabled="true">
     </system.web>

</configuration>
Yukardaki Web.config dosyası tam ve eksiksiz değildir. Sadece şeklen ilk bakış olsun istedim. Şimdi yukarıdaki ve yukarıda geçmeyen diğer yapılandırmaları tek tek inceleyelim.

ASP.NET Yapılandırma elemanları

Yapılandırma öğeleri Camel case(deve biçimli) ve büyük/küçük harf duyarlıdır. Deve biçimli yapılandırma öğeleri; bir yapılandırmanın ilk kelimesini ilk harfi küçük; ikinci ve sonra gelen kelimelerin ilk harfleri büyüktür. localOnly gibi.

Aşağıdaki anlatımda sözdizimlerinde kullanılabilecek tüm değerler verilmiştir örneğin; batch="true|false" true yada false değerinden biri, enableSessionState="true|false|ReadOnly" true, false veya ReadOnly seçeneklerinden biri kullanılabilir.

1. <httpRuntime>
<httpRuntime> öğesi ASP.NET HTTP motorunun çalışma zamanındaki çesitli özelliklerini denetler. Kullanımı ve söz dizimi;

<httpRuntime>
   appRquestQueulLimit="istek sayısı"
   executionTimeout="saniye"
   maxRequestLength="kbayt"
   minFireThreads="bekletilecek en düşük iş parçası sayısı"
( başka öznitelikler de var ama sadece bir kısmı kullanıldı )

  • appRquestQueulLimit: bir 503-Server Too Busy hatası vermeden önce ASP.NET in kuyruğa sokacağı istek sayısını belirler. Varsayılan değeri 100’dür. 
  • executionTimeout: Klasik ASP’deki Server.ScriptTimeout özelliğine benzer ve uzun süre bekleyen ve asılı kalan istekleri kapatılmadan önce yürütüleceği saniyeyi belirtir. Varsayılan değeri= 90 saniyedir.
  • maxRequestLength: Kilobayt olarak gelen dosya yüklemelerinin en büyük boyutunu belirler.Bu özellik sunucunuza büyük dosya yükleyerek yapılan saldırılar için çok önemlidir. Bu öznitelik için varsayılan değeri ise 4,096 kbayt.
  • minFireThreads: ASP.NET’in yeni istek işlemek için bekleleteceği
    en düşük is parçası sayısıdır. Varsayılan değeri 8’dir.
2. <Compliation>
ASP.NET’in en kampsamlı yapılandırma öğesidir. Bu yapılandırma genelde Web Servisleri ve diğer ASP.NET web uygulamalarının kodlarının derleme biçimlerinini içeren özniteliklerden oluşur. Kullanımı ve sözdizimi;

<Compliation
     batch="true|false"
     batchTimeout="saniye"
     debug="true|false"
     defaultLangue="Kullanılan uygulama dili"
     explicit="true|false"
     maxBatchSize="Sayfa sayısı"
     maxBatchGeneratedFileSize="kbayt"
     numRecompilesBeforeAppRestart="sayı"
     strict="true|false"
     tempdirectory="dizin">

     <compiler
          extension="dosya uzantıları"
          compilerOptions="derleyici ayarları"
          type=".NET türü"
          warningLevel="sayı"
     </compiler>

     <assemblies>
          <add assembly="montaj adı"/>
          <remove assembly="montaj adı"/>
     </assemblies>

</Compliation>
  • batch: Uygulamanızın ASP.NET sayfalarının toplu halde derlemeyi destekleyip desteklemediğini belirtir. "true" değerini seçerseniz toplu derleme desteklenir. Varsayılan değer true. "false" değerini seçerseniz her sayfa çağırıldığında derlenir. Bu da pek iyi bir seçenek değildir. 
  • batchTimeout: Bu öznitelikle eğer toplu derlemeyi (<batch>) true olarak seçtiyseniz toplu derlemenin zaman aşımından önce geçecek süreyi saniye olarak belirtir. Varsayılan değer 15 saniyedir. 
  • debug: ASP.NET sayfalarının ve Web Servislerinin derlenmiş montaja hata ayıklama bilgilerinin eklenip eklenmeyeceğini belirtir. Bu özelliğin her zaman "false" olması daha uygundur varsayılan olarakta "false" olarak belirlenmiştir. Çünkü hata ayıklama montajları büyüktürler ve bu bazı sorunlara neden olabilir.
  • defaultLangue: Bu özelliğin varsayılan değeri VB.NET’dir. Bu derleme sırasında kullanılacak dili belirtir ki bu ve buna benzer bir çok yapılandırma otomatik olarak uygulamanıza eklenir. Örneğin Visual Studio ile bir C# Web uygulaması başlattığınızda Visual Studio sizin için oluşturacağı Web.config dosyasına <compilation defaultLanguage="C#"/> belirtimini ekler. 
  • explicit: Bu denetim VB.NET için geçerlidir bu yüzden geçiyoruz.
  • strict: Bu denetim de VB.NET için geçerlidir varsayılan ayarı false’dır.
  • tempdirectory: Derlemeden kaynaklanan geçici ASP.NET dosyalarının adreslerinin belirtildiği özniteliktir. Geçerli herhangi bir dizin olabilir. 
  • compiler
      a. extension: Geri kod sayfası dediğimiz sayfasının uzantısının belirlendiği alandır (.vb, .cs, gibi) bu alan zaten bundan önce gelen langue denetimi ile özdeş olur Visual Studio ve/veya diğer yazılım geliştirme araçları bizim için bu ayarı da otomatik olarak yaparlar. 
       b. compilerOptions: Derleme sırasında geçirelecek derlemeye özgü tüm seçenekleri içerir. Kullanılabilen bir seçenek belirlemeyi ya varsayılan ayar alarak Visual.Studio ya da kullandığınız uygulama geliştirme aracına brakın yada geçerli bir seçenek bulmak için SDK belgelerine bakabilirsiniz. 
       c. type: default languae yada extension özniteliklerindeki uzantıyı kullanarak hangi sınıf ve/veya montajların kullanılacağını belirtir. Fakat bu nitelikle oynamamak en iyisidir zira zaten bizim için bu varsayılan şekliyle kabul edilir. Ayrıca bu varsayılan ayarların çoğu zaman yeterlidir. 
       d. warningLevel: Bu nitelikde derleyici hatalari ile ilgilidir. Derleyicinin verdiği uyarı iletisi türlerini belirleyen düzey denetimidir. C# için varsayılan olarak "1" değeri belirlenmiştir. Herhangi bir degişiklik yapmak pek gerekmez. 

  • <assemblies>
       a. <add assembly: Bir montajı derleme sırasında başvurulmak üzere adına göre belirler. Önbellekteki tüm geçerli montajları almak için"*" karakteri kullanilabilir. 
       b. <remove assembly: Derleme sırasında kullanımdan kaldırılmak istenen montajların belirtilmesi için varolan yapılandırmadır. Bir üst de eklenen (add assembly ile) montajlar silinebilir. BU öznitelikte de "*" karakteri kullanılarak bütün montajlar silinebilir fakat bu add assembly’deki kadar sağlıklı değildir. 

3. <pages>
Bu özellik genellikle sayfa düzeyi özniteliklerine ait varsayılanlari ayarlamaya izin verir. Tüm ASP.NET sayfalarında (@ Page ASP.NET komutu bulunanlar hariç) geçerlidir. Bu öğenin kullanımı ve söz dizimi ise şöyledir:

<pages>
     autoEventWireup="true|false"
     buffer="true|false"
     enableSessionState="true|false|ReadOnly"
     enableViewState="true|false"
     enableViewStateMac="true|false"
     pageBaseType="türadı, montaj"
     smartNavigation="true|false"
     userControlBaseType="türadı"/>
<pages>
  • autoEventWireup: Varsayılan ayarı true’dur. Page_Load ve benzeri sayfa olaylarının otomatik olarak desteklenip desteklenmeyeceğini belirleyeceğimiz özniteliktir. "false" seçilirse olay desteği sağlanmayacaktır.
  • buffer: Bu özellikl çok önemlidir; önbelleğe alınıp allınmamaya dair ayarlar bu öznitelikten yapılır. ASP’deki Response.Buffer özelliğine benzer. Varsayılan değeri true olarak atanmıştır. Eğer "false" değerini seçersek sayfalar çağırıldıkça gönderilir. Bu yapılandırma, hız açısından çok önemlidir. 
  • enableSessionState: Geçerli kullanıcı için varsayılan ayar olarak bir ASP.NET sayfası tarafından yeni bir oturum acılıp açılmayacağına karar verir. Eğer bu niteliği "false" olarak ayarlarsanız kullanıcı önceki bir sayfadan zaten bir oturumu varsa, bu öznitelik o oturumu etkilemez. Diğer taraftan "ReadOnly" olarak ayarlanırsa sayfanın önceki ayarlarının değişmesi önlenir. Varsayılan değeri "true"’dır. 
  • enableViewState: ViewState’ in (ASP.NET server controls sayfa istekleri durum depolama yöntemi) etkin olup olmayacağına karar verilen öz niteliktir. "true" seçilmesi durumunda ViewState etkindir. "false" da ise ViewState etkin değildir ve sunucu denetimi her istekte sıfırlanır.
  • pageBaseType: Bu özniteliğin ASP.NET geri koddaki System.Web.UI isim alanını Page sınıfından alınmasını sağlamaktır.
4. <customErrors>
ASP.NET’te çok kullanılan bir diğer öğe de uygulamamızın hata durumlarında verdiği mesajlarını özelleştirmemize imkan veren <customErrors> özniteliğidir. Bununla ayrıca ASP.NET’in ürettiği ham hataları da yönetebilirsiniz. Yukarıda StarterKit’in Web.config dosyasındaki kullanımı da bakabilirsiniz <customErrors mode="Off"></customErrors> şeklinde kullanılmıştır şimdi daha detaylı olarak bakalım Söz dizimi ve kullanımı;

<customErrors
     defaultRedirect="gecerli bir url"
     mode="on|off|RemoteOnly"
     <error
           redirect="gecrli url"
           statusCode="hata durumlarinda kullanacagimiz kod"/>
</customErrors>
  • defaultRedirect: Bir hata olduğunda kullanıcının yönlendirileceği sayfayı belirlediğimiz kısım burasıdır. 
  • mode="on|off|RemoteOnly": Bu öğe ham ASP.NET hatalarının kullanıcıya gönderilip gönderilmeyeceğine karar verir.
    <customErrors mode="Off"></customErrors> burda görüldüğü gibi Starter Kit yapımcıları bunun olmasını istememiş ve "Off" olarak belirtmişler. Böylece oluşan her hatada ASP.NET in kendi hata sayfaları görükecektir. Yalnız bu değeri seçmek pek mantıklı değildir. Zira kullanıcılar sizin istemediğiniz bir cok bilgiyi görebilir, bu yüzden tavsiye edilmez. Eğer bu değer “On” olarak belirtilseydi özel hatalar etkin olacaktı ve kullanıcı <defaultRedirect="hata URL si>" ne yollanacakdı yada daha iç bir öge olan <error>’a yönlendirilecekti. Bir diğer değer olan "RemoteOnly" seçildiginde ise; özel (ham) hatalar yerel sunucu daki kullanıcıya gözükecek ama uzak istem yapan(local olmayan) kullanıcıyı ise sadece uzak istemciler için geçerli olan bir hata sayfasına yönlendirecektir. Yani RemoteOnly seçili olduğunda ham hataları sadece geliştirici görebilir.
  • <error: Bu alt etiket daha fazla hata denetimi sağlar hatanın HTTP durum kodlarına dayanarak "statusCode"(404-Not found vs.) de belirttiginz kodu kullanır ve koddakine uygun bir hata olursa "redirect" te bildirdiğiniz URL ye gider.Bu alt etiket olmadan da sadece <customErrors> un ilk öğesi olan <defaultRedirect> te kullanılabilir. Böylelikle bütün hatalar <defaultRedirect> teki URL’ye yönlendirilir.
5. <globalization>
Bu öge ASP.NET te uygulamanın genelleşmesi ayarlarını denetler. Yukarıdaki örnekte de StarterKit’in Global ayarları için kullanıldığını görebilirsiniz. Bu, istek,yanıt ve dosyalar için kullanılan kodlamanın yani sıra web uygulamanızdaki yerel kültürel(dil vb.) ayarları da içerir. <globalization> öğesinin söz dizimi aşağıdaki gibidir;

<globalization
     culture="herhangi gecerli kültür bildirim dizesi"
     fileEncondig="herhengi bir gecerli kodlama dizesi"
     requestEnconding="herhengi bir gecerli kodlama dizesi"
     responseEncondig="herhengi bir gecerli kodlama dizesi"
     uiCulture="gecerli(yerel kültür) dize bildirimi"/>
  • requestEnconding: karakter kodlaması(gelen istek) için kullanılır yukarıdaki uygulamada "utf-8" olarak bildirildiğine dikkat edin. Bu özniteliği ayarlamaz iseniz varsayılan olarak"utf-8" kabul edilecektir. 
  • responselEncondig: karakter kodlaması(giden istek) için kullanılır yukarıdaki uygulamada "utf-8" olarak bildirildiğine dikkat edin. Bu özniteliğide ayarlamaz iseniz varsayılan olarak "utf-8"i kabuledecektir. 
  • uiCulture: Bu özellik yerel kültüre özgü ayarlamalar için kullanılır, Bu tür yerel dizeler için System.Globalization.CultureInfo sınıfından yararlanabilirsiniz.

ASP.NET ve ASP

ASP.NET'e giriş amacıyla ASP ve ASP.NET'i karşılaştırıp ikisi arasındaki farklara göz atıp; ASP.NET ile gelen yenilikleri kavramsal olarak inceleyeceğiz.

ASP.NET ASP'nin devamı değildir ve yepyeni bir mantıkla sunucu taraflı web uygulamaları yapabileceğimiz, .NET'in sağladığı hemen hemen tüm güzel özelliklere erişimi olan bir platformdur. 

i.) Programlama Dilleri Desteği: ASP.NET ile Jscript (Microsoft'un JavaScript'i), C#, VB.NET ve herhangi .NET uyumlu bir dille programlarımızı yazabiliriz. Artık VBscript diline ASP.NET'te ihtiyacımız yok. Diğer taraftan .NET'in gözde çocuğu C# benim kişisel tercihimdir. Çünkü C# tam anlamıyla Nesne yönelimli olarak doğan ve modern çağın programlama yaklaşımı olan Nesne yönelimli Programlamayı destekleyen güçlü ve verimli bir dildir. 

ii.) ASP.NET Controls: Bir kısmı klasik HTMLform kontrollerinin ASP.NET platformu için yeniden yapılandırılmış halidir. Bunlar tam olarak üzerlerinde programcı mantığıyla çalışabilmemiz için nesne yönemli özellikler kazandırılmıştır. (İlerleyen derslerde bu konuyu derinlemesine işleyeceğiz.) Ayrıca Calender, AdRotator, ve Validation kontrolleri sayesinde aynı işi başaran ASP.NET kodumuz ASP koduna nazaran çok daha kısa ve etkili olacaktır. 

iii.) Event Driven Programlama Modeli: Windows işletim sistemi Event Driven bir ortamdır. Eskiden programlardaki satırlar sıra ile çalıştırılırdı. Bunun yanında siz Windows'ta birşeyler yapmazsanız o hiçbir şey yapmadan durur,ancak siz fare ile bir yere tıklarsanız, veya bir metin kutusuna bir şeyler yazarsanız o sizin olayınıza karşı bir kod parçasını çalıştırır. ASP.NET bu şekilde kullanıcının yaptığı olaylara karşı cevap olarak çalışan bir sistem olarak programlanır. Yani ASP.NET sizin tam olarak ne yaptığınızı izler ve olaylarınıza uygun tepkiyi verir.

iv.) Kullanıcı Hakları seviyelendirilmesi ve yönetilmesi: ASP yazmış olanlar bilir bazen kullanıcılarımızı haklarına göre seviyelerine ayırırdık. Mesela bir öğernci takip programında danışman hoca sadece danışmanlığını yaptığı öğrencilerin kayıtlarına ulaşırken, bölüm başkanı tüm bölümdeki öğrencilerin kayıtlarına ulaşabilir. Böyle durumlarda kullanıcının girdiği veya girmeye çalıştığı sayfaların hepsinde kontrol(ler) yaparak kullanıcı gruplarını yönetirdik. Ama artık ASP.NET ile bu işi daha az kodla otomatik olarak yapabiliriz.

v.) Yüksek Oranda Ölçeklendirebilme: Amazon.com gibi yüksek ölçekli bir proje için birden fazla sunucuya ihtiyaç olacağı kesindir. Peki bu sunucuların arasında koordineyi başarı ile nasıl sağlayacağız. Projemizin Veri tabanı bir sunucuda, uygulama başka bir sunucuda veya kitap satışı yapan kısmı bir sunucuda ve CD satışı yapılan sunucuyu başka bir yerden çalıştırabiliriz. Bu gibi drumlarda ASP.NET dağınık web uygulama modelini çok daha iyi bir şekilde destekler.

vi.) Derlenmiş kod: ASP çoğumuzun bildiği üzere yorumlanıyordu(interpret). Web sunucusu kendine gelen istekleri kullanıcıya yollamadan önce bir dll kullanarak yorumlayıp yolluyordu. Ama artık ASP.NET kodlarımız ilk çalıştığında derlenecek ve sonraki her istek için bu derlenmiş dosya kullanıcıya yollanacak. Yani tam olarak programlama yapıyoruz diyebileceğiz. :-) Eğer derlenmiş sayfanın kodunda bir değişiklik yaparsak .NET Framework bunu farkedip yeniden derleyip gönderecek sayfamızı. Tabii ki derlenmiş kod çok daha hızlı çalışacak. 

vii.) Zahmetsiz ayarlama ve upgrade: ASP.NET'te ayarlar metin dosyalarında tutulduğu için sitemizin ayarları değişince, yeni düzenlenen dosyamızı sunucuya upload etmemiz yetecek. Ayrıca artık yeni dll'lerimizi çalıştırmak için onları register edip sunucuyu baştan çalıştırmamız gerekmiyor. .NET'in doğasından dll'lerimizi registry'e kayııt etmeden direkt olarak çalıştırabiliriz.

viii.) Uyumluluk: ASP.NET klasik ASP ile tam olarak uyumlu değildir. Çünkü ASP.NET ASP'nin bir üst versiyonu olmaktan çok öte özellikler içerir. Fakat istersek aynı sunucuda asp ve aspx (ASP.NET dosyalarımızın uzantısı) dosyalarmız kardeş kardeş çalışabilirler.

4 Ekim 2012 Perşembe

Windows Live SkyDrive Nedir ve Nasıl Kullanılır?

Windows Live SkyDrive ile çevrimiçi oldugunuz herhangi bir yerden olusturdugunuz fotograflari ve dosyalari depolayabilir, bunlara erisebilir ve arkadaslarinizla, is arkadaslarinizla veya ailenizle paylasabilirsiniz. Ücretsiz 25 GB çevrimiçi depolama alani, yalnizca birkaç tiklatmayla kolayca isinizi yapabileceginiz anlamina gelir.

Diğer Özellikleri :

Kişisel klasörler: Kişisel klasörler ile, dosyalarını çevrimiçi ortamda saklayabilir ve web kullanabilen hemen tüm bilgisayarlardan veya mobil aygıtlardan (sizin, bir arkadaşınızın veya ortak bir bilgisayar olması fark etmez) erişebilirsiniz.

Paylaşılan klasörler: Sınıf arkadaşlarınızla, iş arkadaşlarınızla veya ailenizle birlikte bir projede mi çalışıyorsunuz? Paylaşılan klasörler ile, ekibin tamamı karşıya yükleme ve karşıdan yükleme yapabilir ve belgeler ve diğer dosyalar üzerinde sizinle birlikte çalışabilir.

Doğrudan bağlantılar: SkyDrive’daki her klasörün benzersiz bir web adresi vardır; böylece bağlantıyı bir sık kullanılan olarak kaydedebilir veya doğrudan erişim için kopyalayıp e-postalara veya diğer belgelere yapıştırabilirsiniz.

Parola koruması: Parolalar ayarlayıp kimin neyi görmesi gerektiğine karar verebilirsiniz; böylece verilerinizin kendi denetiminizde olduğundan emin olabilirsiniz.

 Skydrive’ı kullanmak için aşağıdaki linki kullanabilirsiniz.

http://www.skydrive.live.com

2 Ekim 2012 Salı

Uzak Masaüstü Bağlantısı ve Modem Port Ayarı

İyi günler bu konumuzda uzak masaüstü bağlantısı ve modem port ayarını anlatacağım. Normalde uzak masaüstü bağlantısı ayarını açtığımızda yerel bilgisayarlar(aynı modeme bağlı) bizim bilgisayarımıza bağlanabilir.Modemimizin IP'si(88.88.88.88) ile dışardan uzak masa üstü bağlantısı yapmak için bir kaç ayar yapmamız gerekiyor bu ayarlamaları aşağıdaki videoda anlattım faydalı olması dileğiyle..


MICROSOFT VISUAL STUDIO 2010 KURULUMU

Merhaba sizlere MICROSOFT VISUAL STUDIO 2010 kurulumunu anlatmaya çalışacağım..

Öncelikle Microsoft’un sitesinden MICROSOFT VISUAL STUDIO 2010 kurulum dosyalarını indirelim. Adımları izleyerek kurumulu yapabilirsiniz.

1.Adım : Üsteki bağantıya tıklayarak kurulum dosyarını(partlarını) indirip içindeki .iso uzantılı dosyayı dişarı çıkartalım.




Adım 2 : partlardan çıkan VS2010UltimTrial.iso dosyamız herhangi bir sanal sürücü programı ile açalım örn. DAEMON Tools Lite

Adım 3 : DAEMON Tools Lite programını indirip kuralım.


dilimizi seçip ilerliyoruz..


lisans sözleşmesini kabul ediyoruz..


ücretsiz kullanımı seçiyoruz..


bileşenleri seçiyoruz..



DriverScanner programını kurmak isterseniz onu seçin ben kurmak istemediğim için seçmiyorum..



Mount Space’nin İstatistiklerim kullanmasına izin vermiyorum..



programın kurulacağı dizini seçiyorum..



ben Dt.gadjet’in yüklenmesini istemiyorum.

ve kurulumu bitirerek programı açıyoruz..


sırasıyla resimdeki adımları uygulayarak isomuzu açıyoruz..


kalıp dosyamızı sürücümüze yerleştriyoruz.


bilgisayarımıza girerek sürücümüzü açıyoruz..


Install Microsoft Visual Studio 2010 bağlantısına tıklıyoruz..


soldaki checkbox tıkını kaldırıyoruz.( Microsoft şirketi bana kurulum deneyimleri hakkında bilgi göndermesini istemiyorum)


lisans sözleşmesini kabul ederek devam ediyoruz..


programın kurulacağı dizini şeciyoruz ve devam ediyoruz..(isterseniz custom diyerek kurulum bileşen seçimi yapabilirsiniz..)


kurulum başladı..


kurulum bilgisayarımızı yeniden başlatmamızı istiyor. “Restart Now” diyoruz.. (sizde .net yüklü ise yeniden başlatma istemez.)


bilgisayarımızı yeniden başlattıktan sonra bu hatayı alabiliriz nedeni kalıp dosyamızın(.iso) sürücümüzde olmaması..


tekrar DAEMON Tools Lite programını açarak kalıp dosyamızı yerleştiriyoruz..


kurulum tekrar devam ediyor…

kurulum bilgisayarımızın özelliklerine göre biraz uzun sürebilir..


kurulum işlemimiz bitti “Finish” diyerek kurulumu bitiriyoruz..

İyi Çalışmalar…

30 Eylül 2012 Pazar

Css ile yazı tipi kullanmak (use custom fonts with Css)

kaynak : http://mesutcemilaslan.blogspot.com/2010/10/css-ile-yaz-tipi-kullanmak-use-custom.html

Google Web Font

Web master olarak bir mutfakta çalışan ve veya kendi için çalışan arkadaşlarımızın yayına aldıkları sitelerde sade HTML tasarım olsada az biraz içerisinde css serpiştirilmiş olsada hep eksik bir yanlarının olduğu bilinmekte.

Bu eksiklik genellik ile tasarım için kullanılan görsellerden, yayındaki sitede kullanılan FONT lara kadar uzanmakta, burada bir kez daha hatırlamak için Google web font kullanılarak sitemizde ziyaretçimizin font klasöründe olmayan FONTLAR ile şık tasarıma bir adım daha yaklaşalım örneğini inceleyelim:

1. ADIM sitemizde aşağıdaki link üzerinden kullanmak istediğimiz FONT seçimi
http://www.google.com/webfonts bu link üzerinden yaklaşık 506 adet GOOGLE WEB FONT arşivine ulaşacaksınız.

2. ADIM sitemizde kullanmak istediğimiz font ilgisindeki css kodlarını ilgili font listesindeki Quick-use linki üzerinden ulaşmak.

3. ADIM inline ve veya dışarıdan @import çağırarak sitemizde bu GOOGLE web fontun kullanımı sağlamak.

Örnek Kullanım inline olarak seçilmiş Capriola fontu kullanımı içindir,
Sitelerinizin sayfalarında kullanmanız dileği ile
HTML-Kodu:
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD XHTML 1.0 Transitional//EN" "http://www.w3.org/TR/xhtml1/DTD/xhtml1-transitional.dtd">
  <html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">
  <head>
 <title>Google WEB FONT Kullanımı ve Typography </title>
 <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8" />
  
 <link href='http://fonts.googleapis.com/css?family=Capriola' rel='stylesheet' type='text/css'>

</head>
<body>
  <span> http://www.bahadirakkoy.com.tr </span>
  <span  style="font-family: 'Capriola', sans-serif;"> http://www.bahadirakkoy.com.tr</span>
</body>
</html>


Ps: "Bu inline kullanımda yazı karakter boyutu ve rengi ile oynayabilirsiniz"

<== Örnek Çalışma ==>
http://www.bahadirakkoy.com.tr http://www.bahadirakkoy.com.tr

29 Eylül 2012 Cumartesi

Google Drive Nedir ve Nasıl Kullanılır?


Google’dan yepyeni uygulama! Google Drive!
Google’ın en yeni bulut depolama hizmeti Google Drive hizmete girdi.

Google Drive, kullanıcılarına ücret karşılığı 1TB’a kadar bulutta veri depolama imkanı sunacak.

Kullanıcılarına iş arkadaşlarıyla ortak çalışma, paylaşma ve her türlü verilerini depolama imkanı sunan Google Drive hizmete girdi. İster arkadaşınızla ortak bir araştırma projesi üzerinde çalışıyor olun, isterseniz de iş arkadaşlarınızla birlikte bütçe takip edin; tüm bun işlemler Drive üzerinde yapılabilecek. Videolarınızı, fotoğraflarınızı, belgelerinizi, PDF dosyalarınızı ve çok daha fazlasını Drive’a yükleyip istediğiniz yerden bilgilerinize ulaşabilirsiniz.

Google Drive kullanıcılarına şu imkankarı sunacak:
Yaratın ve ortaklaşa çalışın: Belgeleriniz, sunumlarınız ve tablolarınız üzerinde ekip arkadaşlarınızla eş zamanlı olarak çalışabilmeniz için Google Documents, Google Drive’a entegre edildi. İçeriğinizi paylaşmayı kabul ettiğiniz herkesle PDF, resim, video ve benzeri tüm dosyalar üzerinde birlikte çalışabilir, çalıştığınız içerikler üzerinde yorum yapabilir ve başkalarının paylaştığınız içerik üzerindeki yorumlarının size bildirim olarak gelmesini sağlayabilirsiniz.

Her şeyi güvenle saklayın ve istediğiniz yerden ulaşın (özellikle bilgisayarınızdan uzaktayken):
Her şeyiniz artık ‘orada’. Tüm dosyalarınıza artık her yerden ulaşabilirsiniz – İnternetten, evinizden, ofisinizden ya da isterseniz koşarken mobil cihazınızdan- Drive’ı Mac’inize, PC’nize yükleyebilir, Drive Uygulamasını Android telefonunuza veya tabletinize indirebilirsiniz. Drive Uygulaması’nın iOS cihazlarda da kullanılabilmesi için çalışmalarımıza devam ediyoruz. Ayrıca platform ayrımı olmadan; tüm görme engelli kullanıcılar Drive’a “ekran okuyucu” ile ulaşabilecekler.

Her şeyi arayın: Anahtar kelimenizle aramanızı gerçekleştirin, dosya tipine, dosya sahibine ve çok daha farklı alternatife göre sıralayın. Drive, “Optik Karakter Algılama” (OCR) teknolojisi ile görsel dosyaların içindeki yazılara ulaşarak, arama yapmanıza olanak sağlıyor. Aynı zamanda görsel algılama sistemi ile Büyük Kanyon gezinizin fotoğraflarını [büyük kanyon] yazarak arayabilir ve çektiğiniz vadi resimlerine aradığınız an ulaşabilirsiniz.

5GB BEDAVA
Google Drive’da size sunulmuş 5GB’lık alanı hemen ücretsiz kullanmaya başlayabilirsiniz. Bu alan, size yaz tatilinizde çektiğiniz yüksek çözünürlüklü fotoğrafları veya kariyerinizin en büyük teklif sunumunu saklamaya yeteceği gibi, üzerinde çalıştığınız yeni kitabınızı taslağını da saklamanıza olanak sağlıyor. Aylık 2,49 dolar ödeyerek 25GB, 4,99 dolar ödeyerek 100 GB ve 49,99 dolar ödeyerek 1TB veri alanına sahip olabilirsiniz. Ücretli hesabı tercih ettiğinizde, Gmail hesabınız da 25GB’a yükselmiş olacak.

Drive, kullanıcılara daha iyi bir Google tecrübesi yaşatmak ve diğer ürünlerimiz ile bir bütünlük içerisinde çalışmak üzere tasarlandı. Doğrudan Drive’dan Google+ hesabınıza içerik aktarabilirsiniz.

Kullanıcılar, yakın zamanda Gmail’den gönderecekleri e-postalara Drive’dan istedikleri dosyayı ekleme imkanına sahip olacak. Google Drive aynı zamanda açık bir platform. Google buradan yola çıkarak, faks yollayabilmek, video düzenleyebilmek ve web sitesi şablonları tasarlayabilmek için Drive kullanımı konusunda birçok üçüncü parti ile birlikte çalışıyor. Bu uygulamaları kullanabilmek için Chrome Web Mağazası’nı ziyaret etmek yeterli.

Drive’ı kullanmaya hemen bugün drive.google.com/start adresinden başlayabilirsiniz.

28 Eylül 2012 Cuma

Dropbox Nedir ve Nasıl Kullanılır?

Son birkaç yılın en önemli teknolojilerinden biri şüphesiz ki "Cloud Computing". Bu teknolojininde en güzel kullanımlarından biri ise Dropbox. Dropbox'u en kısa tanımıyla dosya paylaşım platformu olarak tanımlayabiliriz.

Artık bilgisayar kullanıcıları dosyalarına her türlü platformdan online olarak ulaşmak istiyorlar. Eğer birden çok bilgisayar kullanıyorsanız, bu dosyaların senkronizasyonu günümüzde önemli bir hal aldı.
Örneğin, bilgisayarınızdaki bir dosyaya, anında telfonunuzdan ulaşabilmek çok sık ihtiyaç duyulan bir özellik haline geldi.

Bu senkronizasyonu ise Dropbox aracılığıyla yapmak hem çok kolay hemde ücretsiz (2 GB'a kadar). Öncelikle yapmanız gereken Dropbox'un sitesine girip bir account yaratıyorsunuz. Daha sonra ise siteden bir uygulama indiriyorsunuz. (14 MB kadar) Uygulama yüklenirken size belirli bir dosya yeri soruyor. Kurulum bittikten sonra o dizindeki (folder) bütün dosyalar otomatik olarak internetle senkronize olacak. Daha sonra bu dosyalarınızı internetten Dropbox sitesine girerek de görebilirsiniz.

Siteden iPhone, Blackberry, Android için olan uygulamaları telefonunza yükleyerek dosyalarınıza mobıl olarak erişim sağlayabilmenizde mümkün.

Ücretsiz olarak 2GB yer sunan dropbox kapasitenizi isterseniz ücretli olarak artırabilmeniz mümkün. Kapasitenizi artırmanın bir başka yolu ise arkadaşlarınıza Dropbox'u önermek. Her getirdiğiniz kullanıcı için 250 MB yer kazanıyorsunuz (8 GB'a kadar).

Dropbox.com

27 Eylül 2012 Perşembe

Jquery .FadeIn()

Merhaba arkadaşlar bu dersimizde jquery .FadeIn() özelliğini anlatacağım. .FadeIn() özelliği veridiğimiz nesneyi belirlediğimiz sürede flashlı bir şekilde görünür hale getirir. Örn. "lk" Id'li linke tıkladığımızda oluşturduğumuz "lkdv" Id'li divi görünür hale getirelim.

Body tagları arasında link ve div tagımızı oluşturuyoruz.

<a href="javascript:void(0);" id="lk">tıklayın..</a>
<div id="lkdv" style="width:200px; height:100px; background-color:red; display:none;">&nbsp;</div>

Linkimizi oluşturduk ve "href " parametresini tanımsız olarak girdik yani tıklandıgında bir işlem yapılmayacak. Divi oluşturduk "id" tanımladık ve "style" görünmez tanımladık.

Şimdi scriptimizi yazıyoruz.
<script type="text/javascript">
 $(document).ready(function(){
  $('#lk').click(function(){
   $('#lkdv').fadeIn("slow");
  });
 });
</script>

Şuanda ekranda olan görünmez bir divi linke tıkladğımızda "slow" olarak görünür yaptık. aşağıda html görünümü ve örneği görebilirsiniz.

<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD XHTML 1.0 Transitional//EN" "http://www.w3.org/TR/xhtml1/DTD/xhtml1-transitional.dtd">

  <html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">
  <head>
  <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8" />
  <title>Jquery .FadeIn()</title>
  <script src='http://code.jquery.com/jquery-1.8.0.min.js' type='text/javascript'></script>
 
  <script type="text/javascript">
  $(document).ready(function(){
    $('#lk').click(function(){
     $('#lkdv').fadeIn("slow");
    });
  });
  </script>
  </head>

  <body>
 <a href="javascript:void(0);" id="lk">tıklayın..</a>
 <div id="lkdv" style="width:200px; height:100px; background-color:red; display:none;">&nbsp;
</div>
</body>
</html>

<== Örnek Çalışma ==>
tıklayın..

20 Eylül 2012 Perşembe

Jquery .attr()

Merhaba arkadaşlar bugun sizlere Jquery .attr() özelliğini anlatacağım. .attr() özelliği elementlere özellik eklememize izin verir. Örn. <img /> tagına "src" özelliği eklemek. Şimdi isterseniz bir div ve buton oluşturalım ve butona basıldığında dive class ekleyelim.
evet öncelikle body tagının içine bir div ve buton ekleyelim.
<div id="dv">Örnek Div</div>
<input type="button" value="ekle" id="attrbtn" />
butona basılınca dive eklenecek classı oluşturalım.
<style type="text/css">
 .css {
    width:200px;
    height:100px;
    background-color:red;
    padding:10px;
    color:yellow;
    font-size:14px;
 }
</style>
Evet classımızı, div ve butonumuzu oluşturmuş olduk. Şimdi scriptimizi oluşturup kodlarımızı yazıyoruz.
<script type="text/javascript">
  $(document).ready(function () {
    $("#attrbtn").click(function () {
      $("#dv").attr("class","css");
    });  
  });
</script>
Jquery kodlarımızıda ekledik. şimdi HTML görünümü veriyorum.
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD XHTML 1.0 Transitional//EN" "http://www.w3.org/TR/xhtml1/DTD/xhtml1-transitional.dtd">

  <html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml">
  <head>
  <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8" />
  <title>Jquery .attr()</title>
  <script type="text/javascript" src="http://code.jquery.com/jquery-latest.js"></script>
  
<script type="text/javascript">
  $(document).ready(function () {
    $("#attrbtn").click(function () {
      $("#dv").attr("class","css");
    }); 
  });
  </script>
  <style type="text/css">
  .css {
      width:200px;
      height:100px;
      background-color:red;
      padding:10px;
      color:yellow;
      font-size:14px;
  }
  </style>
  </head>

<body>
  <div id="dv">Örnek Div</div>
  <input type="button" value="ekle" id="attrbtn" />
  </body>
  </html>


Kodlar bitti örnek çalışmayı aşağıda görebilirsiniz.


Örnek Div

15 Eylül 2012 Cumartesi

ATATÜRK İLKELERİ HATIRLATMA

ATATÜRK İLKELERİ
Atatürk ilkeleri, altı ana başlık altında toplanabilir:

Cumhuriyetçilik:

Atatürk devrimleri siyasi nitelik taşır. Çok uluslu bir İmparatorluktan ulus devlete geçiş gerçekleştirilmiş ve böylece modern Türkiye'nin ulusal kimliği oluşturulmuştur. Bu kimliğin oluşmasında, kul nitelikli insanların yurttaş-birey niteliği kazanması önemli bir noktadır. Atatürk bunun yolunu, kısaca halkın kendi kendisini idaresi, yani demokrasi demek olan Cumhuriyet’te görmüştür.

Halkçılık:

Gerek içeriği gerekse hedefleri açısından bakıldığında, Cumhuriyet Devrimi ayrıca bir sosyal devrim niteliği de taşır. Başta İsviçre Medeni Kanunu olmak üzere, Batı kanunlarının Türkiye'de uygulamaya konulmasıyla birlikte kadınların statüsünde köklü değişiklikler olmuş, 1934 yılında kabul edilen bir kanun ile kadınlar seçme ve seçilme hakkını almışlardır. Atatürk çeşitli ortamlarda, Türkiye'nin gerçek yöneticilerinin köylüler olduğunu söylemiştir. Aslında bu durum Türkiye için bir gerçek olmaktan çok bir hedef niteliğindedir. Halkçılık ilkesi sınıf ayrıcalıklarına ve sınıf farklılıklarına karşı olmak ve hiçbir bireyin, ailenin, sınıfın veya organizasyonun diğerlerinin daha üzerinde olmasını kabul etmemek demektir. Halkçılık, Türk vatandaşlığı olarak ifade edilen bir fikre dayanır. Gurur ile birleşen vatandaşlık fikri, halkın daha fazla çalışması için gerekli psikolojik teşviki sağlar, birlik fikrinin ve ulusal bir kimliğin kazanılmasına yardımcı olur.

Laiklik:

Laiklik yalnızca devlet ve dinin birbirinden ayrılması anlamına gelmez ayrıca eğitim, kültür ve yasama alanlarının da dinden bağımsız olması anlamını taşır. Laiklik, devletin dini düşünce ve dini kuruluşların etkisinden bağımsız olması, ve genel olarak düşünce özgürlüğü anlamına gelmektedir. Devrimlerin birçoğu laikliği gerçekleştirmek amacıyla yapılmış ve diğerleri ise laikliğe ulaşılmış olması sayesinde gerçekleştirilebilmiştir. Laiklik ilkesi akılcı ve dini siyasetin dışında tutan bir ilkedir. Osmanlı döneminde matbaanın geciktirilmesinde olduğu gibi dinin yenilikler karşısında nasıl tutucu bir silah haline geldiğini yaşamış olan Türkiye Cumhuriyeti kurucuları açısından dinin din dışı sivil yapı üzerinde yaratabileceği baskıları önlemenin bir aracıdır.

Devrimcilik:

Atatürk'ün ortaya koyduğu en önemli ilkelerden birisi de devrimciliktir. Bu ilkenin anlamı
Türkiye'nin devrimler yaparak geleneksel kuruluşlarını modern kuruluşlarla değiştirmiş olmasıdır.
Geleneksel kavramların bir kenara itilip modern kavramların benimsenmesi demektir.
Devrimcilik ilkesi, yapılmış olan devrimlerin tanınıp kabul edilmelerinin çok ötesine geçmiştir.

Milliyetçilik:

Cumhuriyet devrimi ayrıca milliyetçi bir devrimdir. Bu milliyetçilik ırkçı bir yapıda değildir; yurtseverlikle sınırlıdır. Bu devrimin amacı, Türkiye Cumhuriyetinin bağımsızlığının korunması ve ayrıca Cumhuriyetin siyasal yönden gelişmesidir. Bu milliyetçilik, tüm diğer ulusların bağımsızlık haklarına saygılıdır; sosyal içeriklidir;
yalnızca anti - emperyalist olmayıp, aynı zamanda gerek hanedan yönetimine, gerekse herhangi bir sınıfın Türk toplumunu yönetmesine de karşıdır ve nihayet bu milliyetçilik Türk devletinin vatanı ve halkı ile bölünmez bir bütün olduğu ilkesine inanmaktadır.

Devletçilik:

Mustafa Kemal Atatürk yapmış olduğu açıklamalarda ve politikalarında Türkiye'nin bir bütün olarak modernizasyonunun ekonomik ve teknolojik gelişmeye önemli ölçüde bağlı olduğunu ifade etmiştir. Bu bağlamda, devletçilik ilkesini de devletin, ülkenin genel ekonomik faaliyetlerinin düzenlenmesi ve özel sektörün girmek istemediği veya yetersiz kaldığı ya da ulusal çıkarların gerekli kıldığı alanlara girmesi anlamında yorumlamaktadır. Ancak, devletçilik ilkesinin uygulanmasında, devlet yalnızca ekonomik faaliyetlerin temel kaynağını teşkil etmemiş, aynı zamanda ülkenin büyük sanayi kuruluşlarının da sahibi olmuştur.

10 Eylül 2012 Pazartesi

Jquery .show()

       jQuery show gizlenmiş nesneleri görünür hale getirmemizi sağlar.Hide mantığıyla çalışır. Kullanım şekli aşağıdaki gibidir. id değeri hddv olan bir dive nasıl uygulayacağımıza bir bakalım.

<input id="gsbtn" value="Göster" type="button" />
<div id="hddv" style="width:65px; height:65px; background-color:#666;"></div>
$("#gsbtn").click(); 
$("#hddv").show(); 
gsbtn button una click fonksiyonumuzu atamış olduk. Bu atamadan sonra yapmak istediğimiz gizleme özelliğini click içinde oluşturuyoruz
$("#gsbtn").click(function(){
 // yapmak istediklerimizi bu kısımda düzenliyoruz.
  $("#hddv").show(); veya $("#hddv").show('slow'); veya $("#hddv").show('fast');
    //show özelliğimizin iki tane parametresi var slow ve fast bunlarıda örneklerde göreceğiz.
});
HTML görünüm
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml" >
<head>
    <title>jQuery - show()</title>
    <script type="text/javascript" src="http://code.jquery.com/jquery-latest.js"></script>
    <script type="text/javascript">
        $(document).ready(function () {
            
            $("#hdbtn").click(function () {
                // eğer butona tıklanmış ise gizleme işlemini gerçekleştiriyoruz.
              $("#hddv").hide();
            });    
   
            $("#hdbtnsl").click(function () {
              $("#hddvsl").hide('slow'); //slow parametresini kullanıyoruz. yavaş yavaş gizliyoruz.
            }); 
   
            $("#hdbtnfs").click(function () {
              $("#hddvfs").hide('fast'); //fast parametresini kullanıyoruz. hızlı gizliyoruz.
            }); 

   $("#gsbtn").click(function () {
                // eğer butona tıklanmış ise gösterme işlemini gerçekleştiriyoruz.
              $("#hddv").show();
            });    
   
            $("#gsbtnsl").click(function () {
              $("#hddvsl").show('slow'); //slow parametresini kullanıyoruz. yavaş yavaş gösteriliyor.
            }); 
   
            $("#gsbtnfs").click(function () {
              $("#hddvfs").show('fast'); //fast parametresini kullanıyoruz. hızlı gösteriliyor.
            }); 
        });
    </script>
</head>
<body>

<div style="float:left;">
<input id="hdbtn" value="Gizle" type="button" />


<div id="hddv" style="width:65px; height:65px; background-color:#666;"></div>


<input id="hdbtnsl" value="Slow gizle" type="button" />


<div id="hddvsl" style="width:65px; height:65px; background-color:#666;"></div>


<input id="hdbtnfs" value="Fast gizle" type="button" />


<div id="hddvfs" style="width:65px; height:65px; background-color:#666;"></div>
</div>
<div style="float:right;">
<input id="gsbtn" value="Göster" type="button" />

<input id="gsbtnsl" value="Slow göster" type="button" />

<input id="gsbtnfs" value="Fast göster" type="button" />

</div>
<div style="clear:both; float:none;"></div>

</body> </html>

İsterseniz testlerinizi HTML editörden yapabilirsiniz.


Örnek :

















7 Eylül 2012 Cuma

Jquery .hide()

       jQuery hide nesneleri gizlememizi sağlar. Kullanım şekli aşağıdaki gibidir. id değeri hddv olan bir dive nasıl uygulayacağımıza bir bakalım.

<input id="hdbtn" value="Gizle" type="button" />
<div id="hddv" style="width:65px; height:65px; background-color:#666;"></div>
$("#hdbtn").click(); 
$("#hddv").hide(); 
hdbtn button una click fonksiyonumuzu atamış olduk. Bu atamadan sonra yapmak istediğimiz gizleme özelliğini click içinde oluşturuyoruz
$("#hdbtn").click(function(){
 // yapmak istediklerimizi bu kısımda düzenliyoruz.
  $("#hddv").hide(); veya $("#hddv").hide('slow'); veya $("#hddv").hide('fast');
    //hide özelliğimizin iki tane parametresi var slow ve fast bunlarıda örneklerde göreceğiz.
});
HTML görünüm
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml" >
<head>
    <title>jQuery - hide()</title>
    <script type="text/javascript" src="http://code.jquery.com/jquery-latest.js"></script>
    <script type="text/javascript">
        $(document).ready(function () {
            $("#hdbtn").click(function () {
                // eğer butona tıklanmış ise gizleme işlemini gerçekleştiriyoruz.
              $("#hddv").hide();
            });    
   
            $("#hdbtnsl").click(function () {
              $("#hddvsl").hide('slow'); //slow parametresini kullanıyoruz. yavaş yavaş gizleniyor.
            }); 
   
            $("#hdbtnfs").click(function () {
              $("#hddvfs").hide('fast'); //fast parametresini kullanıyoruz. hızlı gizleniyor.
            }); 
        });
    </script>
</head>
<body>
<input id="hdbtn" value="Gizle" type="button" />
<div id="hddv" style="width:65px; height:65px; background-color:#666;"></div>

<input id="hdbtnsl" value="Slow" type="button" /> <div id="hddvsl" style="width:65px; height:65px; background-color:#666;"></div>

<input id="hdbtnfs" value="Fast" type="button" /> <div id="hddvfs" style="width:65px; height:65px; background-color:#666;"></div> </body> </html>

İsterseniz testlerinizi HTML editörden yapabilirsiniz.


Örnek :











5 Eylül 2012 Çarşamba

Jquery .blur() özelliği

       jQuery focus odaklanılan nesneleri, kontrol etmemize yarayan bir fonksiyondur. blur ise odaklanılan nesneyi bıraktığımızda aktif olur. Örneğin input içine tıkladığınız anda focus, bıraktığınız anda ise blur aktif olur.Kullanım şekli aşağıdaki gibidir. id değeri tstint olan bir inputa nasıl uygulayacağımıza bir bakalım.

<input id="tstint" type="text" />
<label id="tstintblg"></label>
$("#tstbtn").focus();
$("#tstbtn").blur();
tstint input una focus ve blur fonksiyonumuzu atamış olduk. Bu atamadan sonra yapmak istediğimiz işlemleri focus ve blur içinde bir function oluşturarak düzenliyoruz.
$("#tstint").focus(function(){
 // yapmak istediklerimizi bu kısımda düzenliyoruz.
});

$("#tstint").blur(function(){
 // yapmak istediklerimizi bu kısımda düzenliyoruz.
});
Dilerseniz küçük bir örnek yapalım. Sayfamızda inputa odaklanıldığında ve bıraktığında label ile bilgi verelim.
$("#tstint").focus(function(){
 // eğer inputa odaklanılmış ise label ile bilgi veriyoruz.
 $("#tstintblg").html('odaklanıldı.');
});

$("#tstint").blur(function(){
 // eğer inputa odaklanılma bırakılmış ise label ile bilgi veriyoruz.
 $("#tstintblg").html('odaklanmayı bıraktınız.');
});
HTML görünüm
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml" >
<head>
    <title>jQuery - blur()</title>
    <script type="text/javascript" src="http://code.jquery.com/jquery-latest.js"></script>
    <script type="text/javascript">
        $(document).ready(function () {
            $("#tstint").focus(function(){
             // eğer inputa odaklanılmış ise label ile bilgi veriyoruz.
             $("#tstintblg").html('odaklanıldı.');
            });
            
            $("#tstint").blur(function(){
             // eğer inputa odaklanılma bırakılmış ise label ile bilgi veriyoruz.
             $("#tstintblg").html('odaklanmayı bıraktınız.');
            });
  });
    </script>
</head>
<body>
<input id="tstint" type="text" /> <label id="tstintblg"></label>
</body>
</html>

Örnek :
 

4 Eylül 2012 Salı

Jquery .keydown() özelliği

        jQuery keydown, klavyeden bir tuşa basıldığı anda aktif olan bir fonksiyondur. Örneğin klavyeden “m” tuşuna basıyorsunuz. keydown, “m” tuşuna bastığınız anda işlem yapmaya başlar. keyup fonksiyonundan farkı, keyup parmağınızı tuştan kaldırdığınız anda, keydown tuşa bastığınız anda aktif olur.

Ayrıca, keydown ile keypress arasındaki fark charCode değerleridir. Her iki fonksiyonda tuşa basıldığı anda aktif olur ama keydown ile charCode değerini alamayız. keypress fonksiyonu ile charCode değerlerine ulaşabiliriz.
ID değeri test olan input elemanımızla keydown fonksiyonumuzu incelemeye çalışalım.
<input type="text" id="test" />
$("#test").keydown();
test input una keydown fonksiyonumuzu atamış olduk. Bu atamadan sonra yapmak istediğimiz işlemleri keydown içinde bir function oluşturarak düzenliyoruz.
$("#test").keydown(function(){
 // işlemlerimizi bu kısımda düzenliyoruz.
});
keydown olayını daha iyi algılayabilmek için küçük bir örnek hazırlayalım. Bu örneğimizde klavyeden basılan tuşun enter olup olmadığını kontrol edelim. Bu kontrolümüzü tuşların keyCode değerlerini alarak yapacağız. Enter tuşunun keyCode değeri 13 tür.
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml" >
<head>
    <title>jQuery - keydown()</title>
    <style type="text/css">
        body{font-size: 1.0em; font-family: Arial, Verdana;}
    </style>
    <script type="text/javascript" src="http://code.jquery.com/jquery-latest.js"></script>
    <script type="text/javascript">
        // document ready fonksiyonu ile sayfamız yüklenirken yapılacak işlemlerin atamasını yapıyoruz.
        $(document).ready(function () {
            // "keydown" fonksiyonumuzun "keydownTest" id sine sahip inputumuza atamasını gerçekleştiriyoruz.
            $("#keydownTest").keydown(function (event) {
                // klavyeden basılan tuşun keyCode değerini alarak "Code" değişkenine atıyoruz.
                Code = event.keyCode ? event.keyCode : 0;
                // elde ettiğimiz değerimizin, enter tuşumuzun keyCode değeri olan 13 olup olmadığını kontrol ediyoruz.
                if (Code == 13) {
                    // eğer basılan tuş enter ise bu bölüm işleme alınacaktır.
                    alert("Enter tuşuna bastınız.");
                }
            });
        });
    </script>
</head>
<body>
<p>Lütfen, imleciniz input içinde iken enter tuşuna basınız.</p>
<input type="text" id="keydownTest" />
</body>
</html>

Örnek :

Lütfen, imleciniz input içinde iken enter tuşuna basınız.

Jquery .keyup() özelliği

       jQuery keyup, klavyeden basılan tuşun bırakılmasıyla aktif olan bir fonksiyondur. Örneğin klavyeden “m” tuşuna basıyorsunuz. keyup, “m” tuşunu bıraktığınız anda işlem yapmaya başlar. keydown fonksiyonundan farkı, keydown tuşa bastığınız anda, keyup parmağınızı tuştan kaldırdığınız anda aktif olur.

Ayrıca, keyup fonksiyonunda charCode değerlerine ulaşamayız. Bu sebeple işlemlerimizde keyCode değerlerini kullanmamız gerekmektedir.
ID değeri test olan input elemanımızla keyup fonksiyonumuzu incelemeye çalışalım.
<input type="text" id="test" />
$("#test").keyup();
test input una keyup fonksiyonumuzu atamış olduk. Bu atamadan sonra yapmak istediğimiz işlemleri keyup içinde bir function oluşturarak düzenliyoruz.
$("#test").keyup(function(){
 // işlemlerimizi bu kısımda düzenliyoruz.
});
keyup olayını daha iyi algılayabilmek için küçük bir örnek hazırlayalım. Bu örneğimizde klavyeden basılan tuşun enter olup olmadığını kontrol edelim. Bu kontrolümüzü tuşların keyCode değerlerini alarak yapacağız. Enter tuşunun keyCode değeri 13 tür.
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml" >
<head>
    <title>jQuery - keyup()</title>
    <style type="text/css">
        body{font-size: 1.0em; font-family: Arial, Verdana;}
    </style>
    <script type="text/javascript" src="http://code.jquery.com/jquery-latest.js"></script>
    <script type="text/javascript">
        // document ready fonksiyonu ile sayfamız yüklenirken yapılacak işlemlerin atamasını yapıyoruz.
        $(document).ready(function () {
            // "keyup" fonksiyonumuzun "keyupTest" id sine sahip inputumuza atamasını gerçekleştiriyoruz.
            $("#keyupTest").keyup(function (event) {
                // klavyeden basılan tuşun keyCode değerini alarak "Code" değişkenine atıyoruz.
                Code = event.keyCode ? event.keyCode : 0;
                // elde ettiğimiz değerimizin, enter tuşumuzun keyCode değeri olan 13 olup olmadığını kontrol ediyoruz.
                if (Code == 13) {
                    // eğer basılan tuş enter ise bu bölüm işleme alınacaktır.
                    alert("Enter tuşuna bastınız.");
                }
            });
        });
    </script>
</head>
<body>
<p>Lütfen, imleciniz input içinde iken enter tuşuna basınız.</p>
<input type="text" id="keyupTest" />
</body>
</html>

Örnek :

Lütfen, imleciniz input içinde iken enter tuşuna basınız.